wiedźmińska saga: Ostatnie Życzenie by Pats

Świat się zmienia, słońce zachodzi, wódka kończy.


Tytuł: Ostatnie Życzenie
Autor: Andrzej Sapkowski
Data wydania: 2010
Gatunek: fantasy
Liczba stron: 332


~*~
Później mówiono, że człowiek ów nadszedł od północy, od Bramy Powroźniczej. Nie był stary, ale włosy miał zupełnie białe. Kiedy ściągnął płaszcz, okazało się, że na pasie za plecami ma miecz.
Białowłosego przywiodło do miasta królewskie orędzie: trzy tysiące orenów nagrody za odczarowanie nękającej mieszkańców Wyzimy strzygi.
Takie czasy nastały. Dawniej po lasach jeno wilki wyły, teraz namnożyło się rozmaitego paskudztwa – gdzie spojrzysz, tam upiory, bazyliszki, diaboły, żywiołaki, wiły i utopce plugawe. A i niebacznie uwolniony z amfory dżinn, potrafiący zamienić życie spokojnego miasta w koszmar, się trafi.
Tu nie wystarczą zwykłe czary ani osinowe kołki. Tu trzeba zawodowca.
WIEDŹMINA.
Mistrza magii i miecza. Tajemną sztuką wyuczonego, by strzec na świecie moralnej i biologicznej równowagi.
źródło opisu: lubimyczytac.pl

Wszystkie przyzwoite przepowiednie są do rymu.

W ferie usłyszałam jak koleżanka śpiewa Wilczą Zamieć z gry Dziki Gon. Od tamtej pory często słuchałam tej ballady, niestety nie rozumiejąc tekstu, a razem ze mną kilka innych osób, którego wciągnęłam w tą pieśń. Jednak ostatnio, szukając materiałów na technikę, słuchając Sezonu burz narodziła się w mojej głowie pewna myśl, mianowicie: pójdę do koleżanki i pożyczę Ostatnie Życzenie. Poszłam, przyszłam, zaczęłam czytać. I wiecie co? To była moja najlepsza spontaniczna decyzja w ostatnim czasie!
Pierwszy tom wiedźmińskiego cyklu Andrzeja Sapkowskiego składa się z 7 opowiadań, w których kolejno odkrywamy tajemnice owego świata (jedno z nich prowadzone jest przez cały tom).
Jak bardzo się cieszę, że jednak postanowiłam zapoznać się z twórczością Sapkowskiego! Autentycznie nie żałuję. Z początku byłam mega sceptycznie nastawiona, bo koleżanka, od której pożyczałam mówiła, że język jest nudny i trochę trudny, a że mamy podobny gust to się posłuchałam. Jednak nieznajomość tekstu piosenki działała mi na nerwy i jednak spędziłam trochę czasu z Geraltem z Rivi. Język w całej powieści z pewnością jest oryginalny i niepowtarzalny, minimalnie nudny. Opisy są dosyć ciężki, ale jeśli się wkręcimy w fabułę to wszystko jest idealne. Bohaterowie posługują się ironicznymi dialogami z odrobiną wulgaryzmów, ale wszystko jest bardzo dobrze wyważone.
Generalnie same charaktery są już unikatowe. Nasz Rzeźnik z Blaviken, czarodziejka Yennefer, Jaskier poeta, królewna Pavetta - z nimi mam nadzieję spotkać się w kolejnych częściach i dalej zagłębiać się w ich przygodach.
Moim zdaniem z Ostatnim Życzeniem powinien zapoznać się każdy, bo jest to jeden z utworów, który jest dumą Polski na arenie międzynarodowej. Na podstawie Wiedźmina powstają gry, seriale, filmy oraz fanowskie piosenki.

10/10



Bonusowe cytaty:
-Ktoś jedzie za nami- powiedział podniecony.- Na wozie!
-Niesłychane- zadrwił wiedźmin, nie oglądając się.- Na wozie? A ja myślałem, że tutejsi jeżdżą na nietopyrzach.


Moje głębokie uszanowanie, czcigodna Matko- zakwilił kretyńsko.- Chwała wielkiej Melitele i jej kapłankom, krynicom cnoty i mądrości.
-Przestań pieprzyć, Jaskier- parsknęła Neeneke.- I nie tytułuj mnie matką. Wiedz, że na myśl, iż mógłbyś być moim synem, ogarnia mnie zgroza


Niejasnych zadań, nie da się jasno wykonać.

- Ty nie jesteś żadnym potworem, Nivellen - rzekł sucho wiedźmin.
- A, zaraza, to coś nowego. Więc, według ciebie, czym ja jestem? Kisielem z żurawiny?


Istnieje tylko Zło i Większe Zło, a za nimi oboma, w cieniu stoi Bardzo Wielkie Zło.

[...] mniejsze zło istnieje, ale my nie możemy wybierać go sami. To Bardzo Wielkie Zło potrafi nas do takiego wyboru zmusić. Czy tego chcemy, czy nie.

Jesteś egocentrykiem jak każdy mężczyzna. Nie ma niczego gorszego niż brak zainteresowania, prawda? Niż obojętność?





  
Potrzebuję dla mojej ballady tytułu. Ładnego tytułu.
– Może „Kraniec świata”?
– Banalne (...) Hm... Niech pomyślę... „Tam, gdzie...” Cholera. „Tam, gdzie...”
– Dobranoc – powiedział diabeł.

7 komentarzy:

  1. Zastanowię się nad nią :0

    OdpowiedzUsuń
  2. Przyznam się, że nie czytałam jeszcze nic tego autora, dlatego koniecznie musi się to zmienić :D

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie słyszałam wcześniej o tej książce.

    Co powiesz na wspólną obserwacje ? :)
    http://bedifferent-ania.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  4. Uwielbiam całą serię o Wiedźminie ♥

    OdpowiedzUsuń
  5. Moja reakcja na pierwszy tom była... zgoła inna ;) Bardzo ciężko było mi się przestawić na fantastykę i to jeszcze polską, bo moje rejony to raczej obyczajówki, literatura kobieca i przede wszystkim powieść psychologiczna. Spodziewałam się czegoś innego dostałam co dostałam i ciężko mi było ocenić, jednak po chyba 4 tomach i dłuższej przerwie zaczynam doceniać Wiedźmińską sagę ;)
    Czytaj dalej i pisz jak Ci idzie, czekam :)

    http://ksiegoteka.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  6. Spontaniczna decyzja pozwoliła Ci się zapoznać ze wspaniałą historią. Oby więcej takich spontanicznych decyzji! Ja osobiście nie gustuję w fantastyce, więc nie przeczytam.
    Pozdrawiam serdecznie- strefawyobrazni.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  7. Nie zamierzam czytać, chyba że kiedyś naprawdę będę miała na to ochotę. Lubię fantastykę, ale słyszałam różne opinie o wiedźmińskiej sadze, a mimo jej fenomenu wciąż nie mogę przestawić się na twórczość polskich autorów. Dobra recenzja :)
    Zapraszam do mnie - pattbooks.blogspot.com - na recenzję "Imperium ognia"!

    OdpowiedzUsuń

Created by Agata for WioskaSzablonów. Technologia blogger.